KELEBEK GİBİ

İki sene sonra ....
Bekle beni özgürlük,

BEN BÖYLE İŞİN...

Yeni iş eski iş arada bir fark yokki.Pardon hakkını yemeyelim burda diğerine göre erken çıkıyorum ve kafam biraz daha az çalışmak zorunda kaldığı için beynen pek yorulmuyorum.
Ama hala aradığım huzuru bulamadım.
Hani diyoruz ya insan sevdiği işi yapmalı.Hah işte bende sevdiğim işi yapmak istiyorum,istiyorumda o sevdiğim iş sanırım beni pek sevmiyor.
Oniki yıllık çalıştığım yerden sinirlenip,artık dayanamıycak duruma gelip istifamı bastıktan ve beş aylık bir ev sefasından sonra yeni başladığım iş hayatımda yine mutsuzum.
Neden ,neden,nedennn??
Çünkü ne kadarda rahat olsa sevdiğim işi yapmıyorum.
Ben sanatı seviyorum,edebiyatı seviyorum,okumayı seviyorum,birazda fazla romantik ve duygusalım.
Matematik denklemlerinin olduğu,finans,karaborsa,ticaret kelimelerinin bulunduğu işleri sevmiyorum.Onlarsa sürekli beni takipteler ve en sonunda beni bir köşeye sıkıştırmayı başarıyorlar.
Oysa eski işimden ayrılırken kafamın rahat olacağı,huzuru bulabileceğim,kendimi kendim olarak hissedebileceğim bir iş hayaliyle yanıp tutuşmuştum.
Ama maddi olanaksızlıklar,biran önce iş bulmam için arkamdan iş çevirirken bir taraftandan bunun olamayacağını kafama vura vura yüzüme haykırıyordu.
Oysa ben bir kitapçıda,klasik müzik dinlerken kitap kokuları arasında çalışmayı tercih ederdim.
Yada bir cafe işletmeyi.(özelliklede denizkenarında bir cafe)
Yada bir dans kursunda öğretmenlik yapmayı.
Yada müzik okulunda eğitimci olmayı.
Bense hala yıllar önce başladığım yerdeyim.
Matematik türevleri......
Fizik kanunları...
Nerde edebiyat,nerde sanat